ŚWIADCZENIA Z POMOCY SPOŁECZNEJ
Pomoc społeczna
Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Zadania w zakresie pomocy społecznej, rodzaje świadczeń z pomocy społecznej oraz zasady i tryb postępowania kontrolnego w zakresie pomocy społecznej reguluje ustawa o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004r. (Dz. U. z 2015r. poz. 163 z późn. zm.)
Prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje: osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, cudzoziemcom, mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie:
- zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony lub w związku z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej,
- zgody na pobyt tolerowany- w formie schronienia, posiłku, niezbędnego ubrania oraz zasiłku celowego, mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz członkom ich rodzin w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. Nr 144, poz. 1043 z późn. zm.) , posiadającym prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Prawo do świadczeń z pomocy społecznej nie przysługuje osobie odbywającej karę pozbawienia wolności. Przepisu nie stosuje się w stosunku do osób odbywających karę pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego. Natomiast osobie tymczasowo aresztowanej zawiesza się prawo do świadczeń z pomocy społecznej. Za okres tymczasowego aresztowania nie udziela się świadczeń.
Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu:
ubóstwa, sieroctwa, bezdomności, bezrobocia, niepełnosprawności, długotrwałej lub ciężkiej choroby, przemocy w rodzinie, potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi, potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności, bezradności w sprawach opiekuńczo - wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych, trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego, alkoholizmu lub narkomanii, zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej, klęski żywiołowej lub ekologicznej.
Świadczeniami z pomocy społecznej realizowanymi przez Ośrodek Pomocy Społecznej są:
świadczenia pieniężne: zasiłek stały, zasiłek okresowy, zasiłek celowy, specjalny zasiłek celowy,
świadczenia niepieniężne: praca socjalna, składki na ubezpieczenie zdrowotne, składki na ubezpieczenie społeczne, pomoc rzeczowa, sprawienie pogrzebu, poradnictwo specjalistyczne, interwencja kryzysowa, schronienie, posiłek, niezbędne ubranie, usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania i w ośrodkach wsparcia, specjalistyczne usługi opiekuńcze w miejscu zamieszkania oraz w ośrodkach wsparcia, pobyt i usługi w domu pomocy społecznej.
Świadczenia z pomocy społecznej są udzielane na wniosek osoby zainteresowanej, jej przedstawiciela ustawowego albo innej osoby, za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego. Pomoc społeczna może być udzielana z urzędu.
Ośrodki pomocy społecznej to jednostki organizacyjne wykonujące zadania pomocy społecznej w gminach. Gmina, realizując zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, kieruje się ustaleniami wojewody. Realizując zadania własne gminy w zakresie pomocy społecznej, kieruje się ustaleniami wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia, wydaje się po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego, co jest uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 8 czerwca 2012r. w sprawie rodzinnego wywiadu środowiskowego (Dz. U. z 2012r. poz. 712)
Wywiad ten ma na celu ustalenie sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osób lubi rodzin. Przeprowadza się go w miejscu zamieszkania lub pobytu osoby czy rodziny oczekującej wsparcia. Osobą uprawnioną do przeprowadzania rodzinnego wywiadu środowiskowego jest pracownik socjalny. Do wywiadu niezbędne są dokumenty potwierdzające tożsamość osoby ubiegającej się o pomoc oraz obrazujące sytuację materialną, zawodową, zdrowotną, m.in. zaświadczenie o dochodach, decyzja organu emerytalno – rentowego, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, karta wizyt w Powiatowym Urzędzie Pracy, rachunki określające koszty leczenia, koszty eksploatacji mieszkania itp. Pracownik socjalny przeprowadzający wywiad środowiskowy ma prawo domagać się od osoby ubiegającej się o pomoc złożenia oświadczenia o dochodach i stanie majątkowym. Odmowa złożenia oświadczenia jest podstawą wydania decyzji o odmowie przyznania świadczenia.
Prawo do świadczeń pieniężnych przysługuje:
1.osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 634 zł,
2. osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 514 zł, rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie. Za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony, bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania, pomniejszonych o: miesięczne obciążenie podatkiem dochodowym od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia oraz ubezpieczenia społeczne określone w odrębnych przepisach, kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.
Ustawa o pomocy społecznej określa także tryb postępowania w przypadku uzyskania dochodu jednorazowego oraz w walucie obcej.
Świadczenia pieniężne udzielane osobom/rodzinom, których dochód nie przekracza kryterium dochodowego:
1. zasiłek stały, o który może ubiegać się osoba niezdolna do pracy z powodu niepełnosprawności lub wieku, samotnie gospodarująca jeżeli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej lub pozostająca w rodzinie, jeżeli jej dochód, jak również dochód na osobę w rodzinie są niższe od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie,
2. zasiłek okresowy, przyznawany w szczególności ze względu na długotrwałą chorobę, niepełnosprawność, bezrobocie, możliwość utrzymania lub nabycia uprawnień do świadczeń z innych systemów zabezpieczenia społecznego,
3. zasiłek celowy - może być przyznany w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej (np. na zakup żywności. leków, odzieży, pokrycie kosztów pogrzebu). W szczególnie uzasadnionych przypadkach osobom/rodzinom, których dochód przekracza kryterium dochodowe może być przyznany specjalny zasiłek celowy.
Ponadto osoby, które poniosły straty w wyniku zdarzenia losowego, klęski żywiołowej lub ekologicznej mogą ubierać się o zasiłek celowy niezależnie od dochodu.
Ośrodek Pomocy Społecznej realizuje także zadania wynikające z ustawy z dnia 29 grudnia 2005r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. z 2005 Nr 267 poz. 2259 z późn. zm.) poprzez udzielanie świadczeń w formie: pokrycia kosztów: - wyżywienia w szkołach, przedszkolach w formie jednego dania - obiad.
Osobom samotnym, starszym, chorym i niepełnosprawnym, które nie są w stanie zabezpieczyć swych potrzeb życiowych we własnym zakresie, udzielane jest wsparcie w formie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych świadczonych w miejscu zamieszkania. W przypadku, gdy pomoc w formie usług opiekuńczych jest niewystarczająca a osoba wymaga opieki całodobowej – przysługuje jej prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej.
Warto wskazać, że rodziny osób korzystających z pomocy społecznej są zobowiązane w pierwszej kolejności do świadczenia pomocy na ich rzecz. Na obowiązek ten wskazuje zarówno Kodeks rodzinny i opiekuńczy jak i ustawa o pomocy społecznej. W celu ustalenia możliwości udzielania pomocy na rzecz potrzebujących członków rodziny pracownicy socjalni przeprowadzają wywiad, a w drodze umowy ustalana jest wysokość świadczonej przez nich pomocy.